Pietruszka korzeniowa
Gatunek: PIETRUSZKA KORZENIOWA
Pietruszka ? Petroselinum hortense Hoffm.
Rodzina:Baldaszkowate-Apiaceae
W dzikim stanie rośnie nad Morzem Śródziemnym, na skałach w sąsiedztwie źródeł. Uprawiana była już w starożytności jako roślina ozdobna, jadalna i lecznicza. Była to pietruszka naciowa. Pietruszka korzeniowa weszła do uprawy pod koniec XVI w.
Korzenie pietruszki zawierają cukry, białko, witaminę C, prowitaminę A, a liście karoten, witaminy z grupy B, cukry, białko i duże ilości witaminy C. We wszystkich częściach pietruszki znajdują się olejki eteryczne, a wśród nich apiol.
Wymagania:jest wytrzymała na niskie temperatury. Można ją uprawiać z siewu późnojesiennego i bardzo wczesnego wiosennego. W stanie dojrzałości konsumpcyjnej późne odmiany zimują pod śniegiem lub lekkim przykryciem. Roślina jest natomiast wrażliwa na niedobór wody w glebie. Najlepsze do uprawy pietruszki są gleby żyzne, o dobrej kulturze, zasobne w części organiczne, zatrzymujące wodę. Pietruszka korzeniowa nie toleruje przesadzania, uprawia się ją wyłącznie z siewu do gruntu na miejsce stałe.
Wyniki 1 - 8 z 8
|
|
|
|
Odmiana średnio późna przeznaczona do bezpośredniej konsumpcji, przetwórstwa i długotrwałego przechowywania. Korzenie w kształcie wydłużonego stożka, odporne na brunatnienie. Miąższ aromatyczny, biały, nieciemniejący (liście zdrowe), bardzo mocne.
|
|
|
|
|
|
|
|
Odmiana wczesna do zbioru letniego i jesiennego. Tworzy stożkowate korzenie wyrównanej wielkości, o białym, jędrnym miąższu. Wymaga gleby żyznej, próchnicznej, bardzo starannie uprawionej i dostatecznie wilgotnej.
|
|
|
|
|
|
|
|
Odmiana późna, bardzo plenna, przeznaczona na użytek jesienny i zimowy. bardzo trwała w przechowywaniu. Korzeń długości około 22 cm, w kształcie wydłużonego stożka, miąższ biały, jędrny. Wymaga gleby żyznej, pulchnej, zasobnej w próchnicę i dostatecznie w
|
|
|
|
|
|
|
|
Odmiana późna w typie Berlińskiej, plenna. Korzeń długi, stożkowatowydłużony. Posiada zdrową, bujną, ciemnozieloną nać; może być uprawiana z późnego siewu na zbiór pęczkowy. Kora i walec osiowy o jednolitej, białej, do białokremowej barwie
|
|
|
|
|
|
|
|
Odmiana średniopóźna, trwała w przechowywaniu. Korzenie stożkowate, równomiernie zwężające się ku dołowi, dorastające do 22 cm długości. Miąższ kremowobiały, w smaku łagodny, słodki.
|
|
|
|
|
|
|
|
Odmiana późna o bardzo dobrych jakościowo, zdrowych korzeniach i liściach. Korzenie bardzo kształtne, długie (22-24 cm), równomiernie zwężające się ku dołowi; mają gładką, jasną skórkę i nie rozwidlają się. Miąższ aromatyczny, biało-kremowy, ścisły.
|
|
|
|
|
|
|
|
Odmiana bardzo plenna, o dużym udziale plonu handlowego i ciemnozielonym ulistnieniu. Ma korzenie długie, stożkowate, ostro zakończone, o gładkiej, białej skórce. Miąższ ścisły, kremowobiały. Nie ma tendencji do tworzenia ordzawień
|
|
|
|
|
|
|
|
Odmiana średnio późna w typie Berlińskiej. Korzenie długości 19-22 cm, stożkowato-wydłużone z białą skórką. Miąższ kremowy, jędrny, bardzo aromatyczny. Przeznaczona do bezpośredniego spożycia i przechowywania.
|
|
|
|
Wyniki 1 - 8 z 8
