Mangan

Jest niezbędnym dla życia roślin mikroelementem pokarmowym. To regulator i stymulator wzrostu, a w wielu przypadkach może być czynnikiem decydującym o jakości i wielkości plonów. Mangan wpływa na podwyższenie intensywności oddychania, asymilacji dwutlenku węgla i syntezy węglowodanów. Reguluje poziom związków z żelazem i wywiera pewien wpływ na redukcję azotanów do azotynów, a nawet do amoniaku w roślinie. Ogromną rolę odgrywa we wzroście mikroorganizmów.

Rośliny szczególnie wrażliwe na niedobór manganu to: owies, pszenica, jęczmień, lucerna, koniczyna, ziemniaki, kukurydza, buraki, groch, rzepak, rośliny kapustne, fasola, pomidor, papryka, cebula, czosnek oraz drzewa i krzewy owocowe, rośliny jagodowe i róże.

Z warzyw na przykład szpinak często ulega szarej plamistości. Niedobór manganu w pomidorach objawia się stopniowym zanikiem zielonej barwy liści, blaszka liścia zabarwia się na żółto, a nerwy liści nadal pozostają zielone. Takie same objawy niedoborowe można zaobserwować u kapusty, papryki, ogórków i ziemniaków.

Niedobór manganu

Brak manganu jest przyczyną powstawania w roślinie nadmiaru niedotlenionego żelaza, objawem czego jest chloroza. Pojawia się marmurkowatość - nawet małe nerwy liściowe są zielone, a przestrzenie pomiędzy nimi żółkną. Jest to podobny objaw jak w przypadku niedoboru magnezu z tym, że występuje najpierw na najmłodszych liściach. W burakach cukrowych zwłaszcza najmłodsze liście są chlorotyczne i pomarszczone. Na ziemniakach liście mają szare zabarwienie i pokrywają się drobnymi brunatnymi plamkami.

Nadmiar manganu

Nierównomierne rozłożenie chlorofilu w liściach, gorszy wzrost. Może powodować niedobór żelaza.