Łubin wąskolistny

Łubin wąskolistny należy do rodziny roślin strączkowych. Uprawiany jest głównie na nasiona, ponieważ charakteryzuje się dużym potencjałem plonowania, większym niż łubin żółty. Wymaga nieco lepszych stanowisk, niż łubin żółty, który uprawiamy zazwyczaj na glebach klasy bonitacyjnej VI lub słabej V. Nasiona są cennym źródłem białka, którego zawierają od 30-35%. Wyhodowane odmiany ?słodkie? są pełnowartościową paszą, którą można stosować w żywieniu świń oraz bydła. Z łubinu wąskolistnego natomiast uzyskujemy zazwyczaj nieco mniej masy zielonej niż łubinu żółtego. W gatunku łubin wąskolistny oprócz odmian słodkich występują również odmiany gorzkie, których niewątpliwą zaletą jest fakt, że nie jest przygryzany przez zwierzynę łowną, więc może być uprawiany na polach położonych w okolicy lasów.
Łubin wąskolistny ma system korzeniowy typu palowego sięgający do głębszych warstw gleby skąd pobiera wodę i składniki pokarmowe mniej dostępne dla innych roślin. Korzenie rośliny dzięki symbiozie z bakteriami z rodzaju Rhizobium, potrafią wiązać azot atmosferyczny w ilości ok. 50-70 kg, który następnie nie jest wypłukiwany do wód gruntowych i zostaje w glebie. Pole po łubinie jest doskonałym przedplonem pod rośliny następcze np. zboża, które na takim stanowisku potrafią plonować dodatkowo od 10-15 q/ha.

Odmiany:

-Sonet

-Zeus

-Kalif

-Karo